Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

sonitus N M

  • 1 sonitus

    sŏnĭtus, ūs ( gen. soniti, Pac. and Cae cil. ap. Non. 491, 24 sq.), m. [id.], a noise, sound, din, etc. (class.; in sing. and plur.): at tuba terribili sonitu taratantara dixit, Enn. ap. Prisc. p. 842 P. (Ann. v. 452 Vahl.); cf.: lituus sonitus effudit acutos, id. ap. Paul. ex Fest. p. 116 Müll. (Ann. v. 522 Vahl.): summo sonitu quatit ungula terram, id. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 281 Vahl.);

    imitated by Virg. A. 8, 596: ungularum,

    Plaut. Men. 5, 2, 113:

    tumultuosus,

    id. Trin. 5, 2, 52; cf. id. Bacch. 5, 2, 1:

    forum,

    id. Curc. 1, 3, 1; id. Mil. 4, 8, 67; id. Trin. 5, 1, 7:

    armorum,

    Lucr. 2, 49; Verg. G. 1, 474:

    vocis,

    id. A. 3, 669:

    tubae,

    Auct. Her. 4, 15, 21:

    tubarum,

    Verg. G. 4, 72:

    ventorum,

    Lucr. 6, 131:

    remorum,

    Caes. B. G. 7, 60:

    pedum,

    Ov. M. 5, 616:

    convivarum,

    Plaut. Most. 4, 2, 24:

    stertentium,

    Plin. 9, 10, 12, § 36:

    Olympi,

    i. e. the thunder, Verg. A. 6, 586:

    (ignis) ingentem caelo sonitum dedit,

    id. G. 2, 306:

    utero sonitum quater arma dedere,

    id. A. 2, 243; 9, 667:

    sonitum (veneni e poculo ejecti) reddere,

    Cic. Tusc. 1, 40, 96:

    fragor et sonitus,

    id. Rep. 2, 3, 6:

    verborum sonitus inanis,

    id. de Or. 1, 12, 51 — Plur.:

    nosti jam in hac materiā sonitus nostros,

    i. e. my thundering speech, Cic. Att. 1, 14, 4;

    innumeros aeris sonitus,

    Stat. S. 1, 1, 68:

    sonituum discrimina,

    Vitr. 1, 1; Petr. 89.—

    Of an abstract subject: quae (eloquentia) cursu magno sonituque ferretur,

    Cic. Or. 28, 97.

    Lewis & Short latin dictionary > sonitus

  • 2 sonitus

        sonitus ūs, m    [SON-], a noise, sound, din: cogitate genus sonitūs eius, etc.: sonitu quatit ungula campum, V.: tubarum, V.: remorum, Cs.: procellae, L.: Olympi, i. e. thunder, V.: verborum inanis: nosti iam in hac materiā sonitūs nostros, i. e. the thunders of my speech.
    * * *
    noise, loud sound

    Latin-English dictionary > sonitus

  • 3 sonitus

    noise, sound.

    Latin-English dictionary of medieval > sonitus

  • 4 crepitus

    crĕpĭtus, ūs, m. [crepo], a rattling, creaking, clattering, clashing, rustling, a noise, etc. (in good prose).
    I.
    In gen.:

    cardinum,

    Plaut. Curc. 1, 3, 1; cf.

    claustrorum (with sonitus),

    id. ib. 1, 3, 47:

    carbasi,

    Lucr. 6, 110:

    e motu frenorum,

    Varr. R. R. 2, 7, 12:

    dentium,

    a chattering, Cic. Tusc. 4, 8, 19:

    pedum,

    id. Top. 12, 52:

    armorum,

    Liv. 25, 6, 21; 38, 17, 5: alarum (anserum). id. 5, 47, 4:

    plagarum,

    Cic. Verr. 2, 5, 62, § 162:

    inlisae manus umeris,

    Sen. Ep. 56, 1:

    tibiarum et scabellorum,

    Suet. Calig. 54:

    arboris,

    Plin. 10, 18, 20, § 40:

    imbrium,

    a pattering, id. 12, 1, 5, § 10:

    sonitus, tonitrus,

    a crash, Plaut. Am. 5, 1, 10: digitorum, a snapping of the fingers, as the signal of a command (cf. crepo and concrepo), Mart. 14, 119.—
    II.
    In partic.: crepitus (sc. ventris), a breaking wind with noise, = pordê (diff. from flatus, without noise), Plaut. Curc. 2, 3, 16; Cic. Fam. 9, 22, 5: Sen. Ep. 91, 19; Plin. 27, 12, 87, § 110 al.;

    with flatus,

    Suet. Claud. 32.

    Lewis & Short latin dictionary > crepitus

  • 5 lituus

    lĭtŭus, i ( gen. plur. lituum, Luc. 1, 237; Val. Fl. 6, 166; Sil. 13, 146), m. [prob. Etruscan; prim. signif. crooked].
    I.
    Lit.
    A.
    The crooked staff borne by the augurs, an augur's crook or crosier, augural wand:

    dextra manu baculum sine nodo aduncum tenens, quem lituum appellaverunt,

    Liv. 1, 18, 7; cf.:

    lituus iste vester, quod clarissimum est insigne auguratus,

    Cic. Div. 1, 17. [p. 1073] 30;

    Geh. 5, 7, 8: Quirinalis,

    Verg. A. 7, 187:

    lituo pulcher trabeaque Quirinus,

    Ov. F. 6, 375.—
    B.
    A crooked wind-instrument (used to give signals in war), a curved trumpet, cornet, clarion: lituus sonitus effudit acutos, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 116 Müll. (Ann. v. 522 Vahl.); Verg. A. 6, 167:

    jam lituus pugnae signa daturus erat,

    Ov. F. 3, 216:

    lituo tubae Permixtus sonitus,

    Hor. C. 1, 1, 23:

    stridor lituum clangorque tubarum,

    Luc. 1, 237:

    cornua cum lituis audita,

    Juv. 14, 200.—
    II.
    Transf., a signal: de lituis, boôpidos, Cic. Att. 2, 12, 2.—
    III.
    Trop., an instigator, author:

    lituus meae profectionis,

    Cic. Att. 11, 12, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > lituus

  • 6 aequālis

        aequālis e, adj. with comp.    [aequo], equal, like, even, on a par: virtutes inter se: eis genus, eloquentia, aetas aequalia, S.—Of the same age, equally old: chorus aequalis Dryadum, V. — As subst, a contemporary, fellow: aequali suo inservire, T.: dilexi senem, ut aequalem: Aristides Themistocli (gen.), N.—Living at the same time, contemporary, coeval, and subst, a contemporary: Ennio: temporibus illis scriptor, L.—Coeval, coexistent: benevolentia ipsius aequalis aetati, as old as himself: urbis mortali corpori, lasting only as long as, L.: aequali tecum pubesceret aevo, V. — Uniform, level, even, steady: loca, S.: terra ab omni parte, O.: aequali ictu freta scindere, O.: sonitus... aequalior accidens auribus, L.: nil aequale homini fuit illi, no consistency, H.
    * * *
    I
    aequale, aequalior -or -us, aequalissimus -a -um ADJ
    equal, similar; uniform, level, flat; of the same age/generation/duration
    II
    comrade; person of one's age/rank/ability, contemporary; equivalent

    Latin-English dictionary > aequālis

  • 7 clārēscō

        clārēscō —, —, ēre, inch.    [clareo], to grow bright, Ta.—Fig., to become audible, sound clear: sonitūs armorum, V.—To become illustrious, grow famous: facinore, Ta.
    * * *
    clarescere, clarui, - V INTRANS
    be illuminated; become bright/evident/clear; become loud or famous/notorious

    Latin-English dictionary > clārēscō

  • 8 crēber

        crēber bra, brum, adj. with comp. crēbrior, and sup. crēberrimus    [1 CER-], thick, close, pressed together, frequent, numerous, repeated: arbores, Cs.: (venae) corpore intextae: creberrima aedificia, Cs.: ignes quam creberrimi, S.: vigilias ponere, S.: tanto crebriores litterae, Cs.: crebri cecidere caelo lapides, L.: funale, i. e. many torch bearers: sonitus, V.: densis ictibus heros pulsat, V.: iactūs, H.: inpetus, S.: amplexūs, O.: anhelitus, quick, V.—Crowded, abundant, abounding: harundinibus lucus, O.: procellis Africus, V.: in eo creber fuisti, you often said: in scribendo essem crebrior quam tu.
    * * *
    crebra -um, crebrior -or -us, creberrimus -a -um ADJ
    thick/crowded/packed/close set; frequent/repeated, constant; numerous/abundant

    Latin-English dictionary > crēber

  • 9 horribilis

        horribilis e, adj. with comp.    [horreo], terrible, fearful, dreadful, horrible: rei p. pestis: species, Cs.: sonitus, S.: tempestas: leonis māla, H.: horribile est dicere, horribilius, etc.— Astonishing, amazing: horribili vigilantiā esse.
    * * *
    horribile, horribilior -or -us, orribilissimus -a -um ADJ
    awful, horrible, terrible; monstrous; rough

    Latin-English dictionary > horribilis

  • 10 imitor

        imitor ātus, āre, freq.    [2 IC-], to imitate, act like, copy after, seek to resemble, counterfeit, mimic: genus ad omnia imitanda aptissimum, Cs.: in gloriā Paulum: aliquem imitando effingere: imitari quam invidere bonis malebant, S.: in adeundis periculis consuetudo imitanda medicorum est: habere exemplum ad imitandum: imitatur ianua portas, resembles, Iu.: vox sonitūs imitata tubarum, V.—To imitate, represent, express, hit off, copy, portray: luctum penicillo: chirographum: antiquitatem: sine imitandorum carminum actu ludiones, not expressing by gesticulation, L.: mutatā iuvenem figurā, assume the form of, H.: putre solum arando, i. e. make friable, V.: Stipitibus ferrum, supply the place of, V.: gaudium, i. e. display, Tb.
    * * *
    imitari, imitatus sum V DEP
    imitate, copy, mimic

    Latin-English dictionary > imitor

  • 11 lituus

        lituus m    a crooked staff borne by an augur, augur's crook, crosier, augural wand: baculus sine nodo aduncus, quem lituum appellarunt, L.: lituus, insigne auguratūs: Quirinalis, V.: lituo pulcher trabeāque Quirinus, O.—A crooked wind-instrument, curved trumpet, cornet, clarion: lituos pati, V.: lituus pugnae signa daturus erat, O.: lituo tubae Permixtus sonitus, H.—A signal: meae profectionis.
    * * *
    curved staff carried by augurs; a kind of war-trumpet curved at one end

    Latin-English dictionary > lituus

  • 12 memor

        memor oris, adj.    [1 SMAR-], mindful, remembering, heedful: mens: apud memores stat gratia facti, V.: ut memor esses sui, T.: eorum facti, Cs.: generis, S.: nec aurae Nec sonitūs memor, V.: vale nostri memor, Iu.: Vive memor, quam sis aevi brevis, H.: cadum Marsi memorem duelli, i. e. as old as, H.: aevum, i. e. fame, V.: tabellae, inscribed, O.: saevae Iunonis ira, relentless, V.: exemplum parum memor legum humanarum, regardless, L.— That remembers, of a good memory: homo.— Recalling, bringing to mind, suggestive, commemorative: ingenium Numae, L.: nostri memorem sepulcro Scalpe querelam, H.: indicii memor poena, O.: versus, O.
    * * *
    (gen.), memoris ADJ
    remembering; mindful (of w/GEN), grateful; unforgetting, commemorative

    Latin-English dictionary > memor

  • 13 quadrupedāns

        quadrupedāns antis, P.    [quadrupes], going on four feet, galloping: sonitus, of a horse galloping, V.—Plur. as subst: quadrupedantum Pectora, steeds, V.
    * * *
    (gen.), quadrupedantis ADJ

    Latin-English dictionary > quadrupedāns

  • 14 rārēscō

        rārēscō —, —, ere, inch.    [rarus], to grow thin, become rare: reso <*>ta tellus In liquidas rarescit aquas, O.: ubi angusti rarescent claustra Pelori, i. e. open, V.: colles paulatim rarescunt, become fewer, Ta.: sonitus rarescit, dies away, Pr.
    * * *
    rarescere, -, - V
    thin out, open out; become sparse

    Latin-English dictionary > rārēscō

  • 15 (salum

        (salum ī), n    the open sea, high sea, main, deep (only sing, acc., and abl.): restituere non in salum, sed in ipsam urbem: in salum nave evectus, L.: pars (classis) in salo stetit, L.—The sea, ocean, waves: Fit sonitus spumante salo, V.: saxa Neptunus alto tundit salo, H.—The tossing of the waves: tirones salo nauseāque confecti, sea-sickness, Cs.— Fig., a sea: tam aerumnoso navigare salo, such a sea of troubles, C. poët.

    Latin-English dictionary > (salum

  • 16 sīstrum

        sīstrum ī, n, σεῖστρον, a brazen rattle, Isisrattle (used by the Egyptians, esp. in the festivals of Isis): sonitus Sistrorum, O.: iratum, Iu.: Regina patris vocat agmina sistro (sarcastic, of Cleopatra), V., Pr.
    * * *
    brazen/metal rattle used in the worship of Isis

    Latin-English dictionary > sīstrum

  • 17 sonō

        sonō uī, itus (P. fut. sonātūrus, H.), āre    [sonus], to make a noise, sound, resound: in occultis templi tympana sonuerunt, Cs.: nunc mare, nunc siluae Aquilone sonant, H.: omnia passim mulierum puerorumque... ploratibus, L.: displosa sonat vesica, H.: mugitibus sonant ripae, echo, V. — To speak, sound, utter, express: subagreste quiddam, speak: Ille sonat raucum, O.: nec vox hominem sonat, i. e. bespeak a human being, V.: furem sonuere invenci, betrayed, Pr.— To cry out, call, celebrate, sing, cause to resound: Sonante mixtum tibiis carmen lyrā, H.: te carmina nostra sonabunt, praise, O.: Tale sonat populus, cries out, O.: atavos sonans, i. e. vaunting, V.— To mean, express, signify: unum sonare, i. e. agree in meaning: quā deterius nec Ille sonat, Iu.: non intellegere, quid sonet haec vox voluptatis, means.
    * * *
    I
    sonare, sonavi, sonatus V
    make a noise/sound; speak/utter, emit sound; be spoken of (as); express/denote; echo/resound; be heard, sound; be spoken of (as); celebrate in speech
    II
    sonere, sonui, sonitus V
    make a noise/sound; speak/utter, emit sound; be spoken of (as); express/denote; echo/resound; be heard, sound; be spoken of (as); celebrate in speech

    Latin-English dictionary > sonō

  • 18 sōpiō

        sōpiō īvī, ītus, īre    [SOP-], to deprive of sense, make unconscious, stun, put to sleep, lull: sonitus procellae magnam partem hominum sopivit, L.: herbis draconem, O.: sopito corpore vigilare: Sopitus venis et inexperrectus, O.: sensūs, V.: sopitae quietis tempus, of deep sleep, L.— To make unconscious, stun, stupefy: alios vino oneratos sopiunt, L.: inpactus ita est saxo, ut sopiretur, L.—Fig., to lull, lay at rest, calm, settle, still, quiet, render inactive: sopitos suscitat ignīs, V.: sopita virtus, lulled to sleep.
    * * *
    I
    penis; (perhaps rude)
    II
    sopire, sopivi, sopitus V
    cause to sleep, render insensible by a blow or sudden shock

    Latin-English dictionary > sōpiō

  • 19 verbum

        verbum ī, n    [cf. ρ)ῆμα; Eng. word], a word: pro his facit verba, speaks, Cs.: quod ego in senatu Graeco verba fecissem, had spoken: libenter verbo utor Catonis (i. e. origines): usitatius hoc verbum et tritius: si pudor, si modestia, si uno verbo temperantia, in a word: verba rebus impressit, i. e. names: contumelia verborum, abusive language, Cs.: verborum delectus, choice of language: multis verbis ultro citroque habitis, much talk on both sides: accusare verbis tribus, in three words: (dies) per quem tria verba silentur, i. e. the praetor's voice (in the official words do, dico, addico), O.—Prov.: verba flunt mortuo, i. e. that is idle talk, T.— Abl sing. adverb., briefly, in one word, by a word: postquam Caesar dicendi finem fecit, ceteri verbo alius alii varie adsentiebantur, S.: verbo de sententiā destitisti, at one word from me.—Orally, by speech: aut verbo adsentiebatur, aut pedibus in sententiam ibat, L.— Abl plur. with poss. pron., or gen, in the name of, in behalf of, for: si uxori tuae meis verbis eris gratulatus, for me: denuntiatum Fabio senatūs verbis, ne, etc., L.—In the phrase, uno verbo, in one word, in a word, briefly: Quin tu uno verbo dic, quid, etc., T.: praetores, praetorios, tribunos plebis... unoque verbo rem p., etc.—In phrases to express exact correspondence, verbum e verbo, precisely, exactly, literally: quae Graeci pa/thh appellant, ego poteram morbos, et id verbum esset e verbo.—Of a passage or work, translated or copied, ad verbum, verbum de verbo, verbum pro verbo, or verbum verbo, literally, word for word: fabellae Latinae ad verbum de Graecis expressae: verbum de verbo expressum extulit, T.: verbum pro verbo reddere: verbum verbo reddere, H.—In the phrase, verbi causā or verbi gratiā, for the sake of example, for example, for instance: si quis, verbi causā, oriente Caniculā natus est: quo die verbi causā esse oporteret Idūs.—A saying, expression, phrase, sentence: vetus verbum hoc quidemst, etc., an old saying, T.: quod verbum in pectus Iugurthae altius descendit, S.—Mere talk, mere words: dolor est malum, existimatio, dedecus, infamia verba atque ineptiae, empty words: verborum sonitus inanis.— Abl adv., verbally, in words, nominally: Ut beneficium verbis initum nunc re comprobes, T.: in quibus (civitatibus) verbo sunt liberi omnes, in name.—Hence, the phrase, verba dare, to give mere words, deceive, cheat: Quoi verba dare difficile est, T.: vel verba mihi dari facile patior in hoc: curis dare verba, i. e. to beguile, O.—In grammar, a verb.
    * * *
    word; proverb

    verba dare alicui -- cheat/deceive someone

    Latin-English dictionary > verbum

  • 20 acuo

    ăcŭo, ui, ūtum, 3, v. a. ( part. fut. acuturus, not used) [cf. 2. acer], to make sharp or pointed, to sharpen, whet.
    I.
    Lit.:

    ne stridorem quidem serrae audiunt, cum acuitur,

    Cic. Tusc. 1, 40; so,

    ferrum,

    Verg. A. 8, 386; Hor. C. 1, 2, 21:

    enses,

    Ov. M. 15, 776:

    gladium,

    Vulg. Deut. 32, 41:

    sagittas,

    id. Jer. 51, 11.— Poet.:

    fulmen,

    Lucr. 6, 278:

    dentes,

    Hor. C. 3, 20, 10; cf. Tib. 4, 3, 3.—
    II.
    Trop.
    A.
    First, of the tongue, qs. to whet, i. e. to sharpen, exercise, improve:

    acuere linguam exercitatione dicendi,

    Cic. Brut. 97:

    linguam causis,

    Hor. Ep. 1, 3, 23; so Vulg. Psa. 139, 4; so in gen.: se, to exercise one's self, to make one's self ready:

    acueram me ad exagitandam hanc ejus legationem,

    Cic. Att. 2, 7: mentem, ingenium, prudentiam, etc.; to sharpen:

    multa, quae acuant mentem, multa quae obtundant,

    Cic. Tusc. 1, 33; so id. Brut. 33; id. Phil. 2, 17; id. de Or. 1, 20.—
    B.
    Acuere aliquem (with or without ad aliquid), to spur on, incite, stir up, arouse:

    ad crudelitatem,

    Cic. Lig. 4; id. Fam. 15, 21:

    illos sat aetas acuet,

    Ter. Ad. 5, 3, 49; Cic. Rosc. Am. 33, 110:

    ita duae res, quae languorem afferunt ceteris, illum acuebant, otium et solitudo,

    id. Off. 3, 1; Liv. 28, 19:

    curis acuens mortalia corda,

    Verg. G. 1, 123:

    auditisque lupos acuunt balatibus agni,

    id. ib. 4, 435:

    quam Juno his acuit verbis,

    id. A. 7, 330.—
    C.
    Aliquid, to rouse up, kindle, excite (mostly poet.):

    saevus in armis Aeneas acuit Martem et se suscitat irā,

    Verg. A. 12, 108:

    iram,

    Vulg. Sap. 5, 21:

    studia,

    Val. Max. 2, 2, no. 3.—
    D.
    In gramm.: acuere syllabam, to give an acute accent to (opp. gravem ponere), Quint. 1, 5, 22; cf. Prisc. Op. Min. 159 Lind.: accentus acutus ideo inventus est, quod acuat sive elevet syllabam.—Hence, ăcūtus, a, um, P.a., sharpened, made pointed; hence,
    A.
    Lit., sharp, pointed ( acer denotes natural sharpness, etc.: acutus, that produced by exertion, skill, etc.: sermo acer, impassioned, passionate; sermo acutus, pointed, acute discourse):

    vide ut sit acutus culter probe,

    Plaut. Mil. 5, 4:

    ferrum,

    Hor. A. P. 304:

    cuspis,

    Verg. A. 5, 208:

    gladius,

    Vulg. Psa. 56, 5:

    carex,

    Verg. G. 3, 231; elementa, i. e. pointed, jagged atoms (opp. to perplexa, connected), Lucr. 2, 463:

    nasus,

    Plaut. Cap. 3, 4, 114:

    oculi,

    of a pointed shape, id. Ps. 4, 7, 121:

    aures,

    pointed, Hor. C. 2, 19, 4:

    saxa,

    id. ib. 3, 27, 61; so Verg. A. 1, 45.—
    2.
    Transf.
    a.
    Of the senses themselves, sharp, keen:

    oculos acrīs atque cicutos,

    Cic. Planc. 66:

    nares,

    Hor. S. 1, 3, 29; Cels. 2, 6.—
    b.
    Of objects affecting the senses, sharp, acute; of the voice, soprano or treble: inde loci lituus sonitus effudit acutos, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 116 Müll. (Ann. v. 522 ed. Vahl.):

    hinnitu,

    Verg. G. 3, 94:

    voces,

    id. Cir. 107; Ov. M. 3, 224:

    stridore,

    Hor. C. 1, 34, 15:

    vocem ab acutissimo sono usque ad gravissimum sonum recipiunt,

    from the highest treble to the lowest base, Cic. de Or. 1, 59, 251; cf. ib. 3, 57, 216; Somn. Scip. 5; Rep. 6, 18.—
    c.
    In gen., of things affecting the body, of either heat or cold from their similar effects, keen, sharp, violent, severe:

    sol,

    Hor. Ep. 1, 10, 17:

    radii solis,

    Ov. H. 4, 159:

    gelu,

    Hor. C. 1, 9, 4; cf. Lucr. 1, 495; Verg. G. 1, 93; so,

    febris,

    Cels. 2, 4:

    morbus,

    id. 3 (opp. longus), rapid.— Subst. with gen.:

    acuta belli,

    violent, severe misfortunes of war, Hor. C. 4, 4, 76 (= graves belli molestias).—
    B.
    Fig.
    1.
    Of intellectual qualities, acute, clear-sighted, intelligent, sagacious (very freq.):

    Antisthenes homo acutus magis quam eruditus,

    Cic. Att. 12, 37; so id. de Or. 1, 51; id. N. D. 1, 16; Nep. Dion. 8, 1:

    homo ingenio prudentiāque acutissimus,

    Cic. de Or. 1, 39:

    acutae sententiae,

    id. Opt. Gen. Or. 2, 5:

    motus animorum ad excogitandum acuti,

    id. Or. 1, 113:

    studia,

    id. Gen. 50:

    conclusiones,

    Quint. 2, 20, 5.—
    2.
    In gramm.: accentus acutus, the acute accent (opp. gravis), Prisc. p. 159, ed. Lindem.— Comp. Plin. 13, 1, 2.— Adv.: ăcūte, sharply, keenly, acutely:. cernere, Lucr. 4, 804; ib. 811:

    conlecta,

    Cic. Deiot. 33:

    excogitat,

    id. Verr. 4, 147:

    respondeo,

    id. Cael. 17:

    scribo,

    id. Verr. 3, 20; so, ăcūtum:

    cernis,

    Hor. S. 1, 3, 26:

    resonarent,

    ib. 8, 41: and, ăcūta: canis ululat, Enn. ap. Fest. p. 9 Müll. (Ann. 346 Vahl.).— Comp., Cic. Inv. 2, 16.— Sup., Cic. Off. 1, 44; id. Verr. 3, 20.

    Lewis & Short latin dictionary > acuo

См. также в других словарях:

  • Sonĭtus — (lat.), der Schall, s.d. S. aurium, so v.w. Ohrtönen …   Pierer's Universal-Lexikon

  • sonitus — index noise Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Sonitus aurium — So̱nitus a̲u̲|rium [lat. sonitus = Schall, Klang; ↑Auris] m; : „Ohrenklingen“, subjektiv empfundenes Geräusch bei Erkrankungen des Hörorgans …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • Sonitus Aurium — So|ni|tus Au|ri|um der; <zu lat. sonitus »Schall, Klang« u. auris »Ohr«> Ohrenklingen, subjektiv empfundenes Geräusch bei Erkrankungen des Hörorgans (Med.) …   Das große Fremdwörterbuch

  • Giovanni Paisiello — (or Paesiello) (May 9, 1740 ndash; June 5, 1816), was an Italian composer of the Classical era. LifePaisiello was born at Taranto, where he attended the Jesuit college. The beauty of his singing voice attracted attention so much, that in 1754 he… …   Wikipedia

  • Sonido — (Del lat. sonitus, ruido.) ► sustantivo masculino 1 Sensación producida en el oído por el movimiento vibratorio de los cuerpos en el aire. SINÓNIMO ruido 2 Modo especial de sonar una cosa: ■ me gusta el sonido de esa guitarra. SINÓNIMO sonoridad… …   Enciclopedia Universal

  • CAMPTERES — Graeca vox καμπτῆρες, apud Auctorem incertum de Vita et gestis Alexandri, qui Graece et Latine scriptus in Bibliothecis servatur, sunt curricula seu spatia in Circo, quae alii κύκλους, διαύλους, item ςτάδια, dixêre, Latini quoque metas nonnumquam …   Hofmann J. Lexicon universale

  • sunet — SÚNET, sunete, s.n. 1. Vibraţie a particulelor unui mediu elastic care poate fi înregistrată de ureche. ♢ Sunet asociat = semnal de frecvenţă audio care însoţeşte imaginea de televiziune. Sunet complex = sunet compus din mai multe sunete pure.… …   Dicționar Român

  • Cakewalk (company) — Cakewalk is a company based in Boston, Massachusetts that develops music production software. Their best known product is their comprehensive music sequencer SONAR, which is designed for professional use. SONAR incorporates multi track recording… …   Wikipedia

  • Lysias — (Greek: Λυσίας) (born ca. 445 BC; died ca. 380 BC) was an Attic orator.LifeAccording to Dionysius of Halicarnassus and the author of the life ascribed to Plutarch, Lysias was born in 459 BC, which would accord with a tradition that Lysias reached …   Wikipedia

  • La Sône — 45° 06′ 43″ N 5° 16′ 43″ E / 45.1119444444, 5.27861111111 …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»